مجنونم و راه خانه می گیرم
از لیلی خود نشانه می گیرم
صیدم؛ که ز دست های صیادم
آزادم و آب و دانه می گیرم
چون اشک، روان گاه و بیگاهم
بارانم و بی بهانه می گیرم
هر بار که یاد یار می افتم
با آتش دل زبانه می گیرم
یک روز چنان غبار می آیم
بر دامنت آشیانه می گیرم
من گرد و غبار راه دلدارم
دریاب مرا که دوستت دارم
اﻟﺴّﻼم علیک یا ﺑﻘﯿﺔ الله
اﻟﺴّﻼم ﻋﻠﯿﮏ ﯾﺎ رﺑﯿﻊ اﻷﻧﺎم
السلام علیک یا صاحب الزمان
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ
الّلهُمَّ صَلّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ أعْداءَهُم أجْمَعِین
اللهم_عجل_الولیک_الفرج
التماس_دعای_فرج
موضوع: "شعر"
اما چه وقت “انسان بزرگی” می‌شویم؟!
هرگاه از خوشبختی کسانی که دوستمان ندارند، خوشحال شدیم..
هرگاه برای تحقیر نشدن دیگران از حق خود گذشتیم..
هرگاه شادی را به کسانی که آن را از ما گرفته‌اند هدیه دادیم..
هرگاه خوبی ما به علت نشان دادن بدی دیگران نبود..
هرگاه کمتر رنجیدیم و بیشتر بخشیدیم.
هرگاه به بهانه‌ی عشق از دوست داشتن دیگران غافل نشدیم..
هرگاه اولین اندیشه ما برای رویارویی با دشمن انتقام نبود..
هرگاه دانستیم عزیز خدا نخواهیم شد، مگر زمانی که وجودمان آرام بخش دیگران باشد..
هرگاه بالاترین لذت ما شاد کردن دیگران بود…
برداشت از : میلونیوز
السلام علیک یا حسن بن علی ایها العسکری (ع)
شد عزای باب مظلومت بیا یابن الحسن
جان به قربان تو ای صاحب عزا یابن الحسن
عسگری مسموم شد از زهر بیداد و ستم
کز غمش سوزد دل اهل ولا یا بن الحسن
در عزای عسگری آید زنای اهل دل
صد فغان همراه با شور ونوا یابن الحسن
آب شد شمع وجودش زاتش زهر ستم
خاک غم بر سر کنم زین ماجرا یابن الحسن
در جوانی رفت از دنیا امام عسگری
شد کویر دل از این غم شعله زا یابن الحسن
این مصیبت را زسوز سینه و با اشک وآه
تسلیت گوئیم امشب بر شما یابن الحسن
گاه از هجران جانسوز تو سوزم همچو شمع
گاه از فقدان آن نور هدی یابن الحسن
دست رد بر سینه ام امشب مزن زیرا که من
با محبان تو هستم آشنا یابن الحسن
السلام علیک یا نبی الرحمة
زمین، کسى را گم کرده است؛
کسى که رد گام هایش، بهشت را به ارمغان جاى گذاشت،
و دست هاى بر آسمان برآمده اش، باران را به خشکسالى خالى مى آورد؛
کسى که بودنش، کابوس را از خواب کائنات سترده بود؛
او که نامش، بر جاهلیت زمین تاخت و فطرت ها را به اوج پاکى برد.
صلی الله علیک یا رسول الله الاعظم
شهادت امام حسن مجتبی..
یا کریم آل طاها ادرکنا
خداحافظ ای پدر سخاوت، ای سید جوانان بهشت!
تو، امید دست های خالی بودی؛
امید پدرانی که می دانستند تا تو هستی
طعم گس شرمندگی را نخواهد چشید.
صلی الله علیک یا حسن مجتبی
السلام علیک یا امام الرئوف!
سلام بر تو که مهربانی هایت از شمار زائران انبوهت بسیار بیشتر است.
امروز، سلام اشکبار ما با سوختن «اباصلت» همراه شده است.
سلام بر تو ای خورشید تابان خراسان که تمام انگورها، مرثیه خوان واپسین لحظات توانَد
