مدرسه علمیه الزهرا س گنبد کاووس

اما چه وقت “انسان بزرگی” می‌شویم؟!

هرگاه از خوشبختی کسانی ‌که دوستمان ندارند، خوشحال شدیم..

هرگاه برای تحقیر نشدن دیگران از حق خود گذشتیم..

هرگاه شادی را به کسانی که آن را از ما گرفته‌اند هدیه دادیم..

هرگاه خوبی ما به علت نشان دادن بدی دیگران نبود..

هرگاه کمتر رنجیدیم و بیشتر بخشیدیم.

هرگاه به بهانه‌ی عشق از دوست داشتن دیگران غافل نشدیم..

هرگاه اولین اندیشه ما برای رویارویی با دشمن انتقام نبود..

هرگاه دانستیم عزیز خدا نخواهیم شد، مگر زمانی که وجودمان آرام بخش دیگران باشد..

هرگاه بالاترین لذت ما شاد کردن دیگران بود… 

برداشت از : میلونیوز