مدرسه علمیه الزهرا س گنبد کاووس

زندگی با عبدالله بن جعفر
دلیل دیگری برای زهد زینب کبری (سلام الله علیها) زندگی او با عبدالله بن جعفر بود . شاید ثروتمندی همسرش وسیله ای برای امتحان او بوده است ، بدین معنا که در مواجهه ی زرق و برق دنیا نه تنها شیفته ی آن نمی شود و تمام امکانات شوهر را در جهت خودآرایی و رفاه بیشتر خود بکار نمی گیرد . بلکه بی رنگ تر از زینت دنیا نزدش رنگی جلوه نمی کند.
تحقیقا شواهد تاریخی حکایت از آن دارندکه زینب (سلام الله علیها) آن چنان به خود خو گرفته بود که یک لحظه زندگی زاهدانه را با تمامی دنیا معاوضه نمی کرد . او نه تنها تحت تاثیر مال و ثروت شوهر قرار نگرفت ، بلکه حب دنیا را آن چنان از دل فرزند جعفر بیرون کرد که گوی سبقت را در میدان بذل و بخشش از همگان ربوده و انصافا جود و سخای عبدالله مرهون زهد و ایمان زینب (سلام الله علیها) بوده است .
زینب (سلام الله علیها) اگرچه در خانه ی عبدالله زندگی می کرد ولی به آن خانه تعلق نداشت . او ساده زیستی را به عنوان میراث پدر و مادر در طول عمر با برکتش حفظ کرده بود ، هرگز لباس فاخر نپوشید و غذاهای رنگارنگ تناول نکرد؛ به زیور آلات و تجملات دنیا بی رعبت بود و اعتقادش براین اساس بود که انسان زینت هر چیزی باشد . آن کسی که شخصیت و زیبایی را در جواهرات و لباس های گرانبها جست و جو می کند در زندگی بازنده است و به دلیل محتوایی و احساس فقر و ذلت درونی اوست که دنیای فانی در چشمانش زیبا جلوه می کند.
آری زینب کبری از آن جهت الگو است که راحت طلبی را برای خود ننگ و عار می دانست . او با زندگی در بلا و سختی ها خوگرفته بود و پایداری و استقامت را در حوادث و بحران های زندگی ، بهترین زینت انسان قلمداد می نمود.
منبع :سیمای زینب (س) در آیینه ی تاریخ ، اعظم شبیری نشرهاجر ،قم، 1387،ص77