آیتالله مکارم شیرازی درباره حقیقت و فلسفه عید سعید فطر نوشتند:
بدیهی است هلال ماه، هم به زندگى طبیعى و عادى ما نظم مى بخشد، و هم با استفاده از این تقویم طبیعى اعمال و عباداتمان را به جا مى آوریم، لذا عبادات دینى با طلوع ماه، اول ماه قمرى آغاز مى شود و در ماه رمضان مردم روزه مى گیرند،لیکن با طلوع ماه شوال، ماه رمضان پایان مى پذیرد و عید فطر از راه مى رسد، که در این روز روزه گرفتن حرام مى باشد.
لذا روز عید فطر در اسلام روز مقدسى است، نخستین روز ماه شوال که یکى از اعیاد بزرگ اسلامى است که وجود عید بزرگ اسلامى فطر در ابتداى این ماه، فضیلت مهمی براى این ماه به شمار مىآیدو به عنوان عید روزهداران واقعى مورد نظر است، همانهایی که اعمال آنان پذیرفته شده و گناهانشان بخشوده شده است.
ذا باید این روز را عید بگیریم و خداوند را مورد ستایش قرار دهیم آنچنان که حضرت علی (ع) در قسمتی از خطبۀ روز عید فطر از ستایش خداوند سخن به میان آورده است و فرمود؛ ستایش ویژه خداوندى است که کسى از رحمتش مأیوس نمى شود و از نعمتهاى فراوانش بیرون نتوان رفت، از آمرزش و مغفرتش کسى نومید نمىشود و از پرستش و عبادتش سر نباید پیچید، خداوندى که رحمتش قطع نمىشود و نعمتش پایان نمىپذیرد.
صفحات: 1· 2